نیک می دانید که تندروی و کندروی هر دو در نگاه امیر مومنان علی (ع) مذموم است و ایشان بر راه میانه و وسط برای سالم ماندن در مسیر خدایی تاکید داشتند (الیمین و الشمال مذله، طریق الوسطی هی الجاده). اگر مواضع امیر مومنان علی (ع) به عنوان طریق الوسطی و راه میانه باشد که هست، همه کسانی که از مسیر جاده به چپ و راست آن در غلطیدند، قطعاً به جاده خاکی زدند و منحرف شدند.

اصولاً ماهیت تبعیت از ولایت فقیه هم همانند ماهیت تبعیت از ولایت امیر مومنان علی (ع) است. به هیچ وجه نمی توان تندروی ها و افراط گرایی هایی که در مسیر مواضع دقیق رهبری صورت می گیرد و از آن برای نیل به امیال و هدف های شخصی و منافع گروهی تفاسیر واژگونه صورت می گیرد، را به عنوان معنا و مقصود دقیق ایشان پذیرفت.

مواضع ایشان در خصوص فتنه گری های اخیر، انگشت اتهامات را دقیقاً به سمت دشمنان اصلی معطوف کرده و بر خودداری هر دو سوی جریان از سیاست خرد کردن نیروهای همدیگر و از بین بردن سرمایه های کشور با نیت ادامه دادن به تشنجات تاکید شده است.

یکی از تعبیرات دقیق ایشان در رابطه با عوامل فتنه های اخیر این است که ایشان گناه و کاستی های خواص را در حد عدم موضع گیری شفاف و سکوت در جایی که باید سخن گفته شود و نگفتن چیزهایی که نباید گفت و یا گفتن چیزهایی را که باید گفت، تذکر دادند و از برخی از آنها تحت عنوان برادران سابق یاد کردند.

حال در برخی از رسانه ها با شدت و حدت زیادی تلاش می شود با غلظت تمام برای این برادران سابق لفظ سران فتنه بکار برده شود و به طور تلویحی اما با صراحت تمام ریشه های فتنه را از برنامه های استکباری به نیروهای داخلی نسبت دهند.

این روش برخورد با مواضع رهبری همان برخورد راست روانه با مواضع ولایت است که از طریق الوسطای منحرف شده و راه افراط را در پس گرفته است. سران فتنه در واقع روسای حکومت های استکباری هستند و برنامه ریزان واقعی این فتنه ها در واقع در سازمان های جاسوسی بین المللی لانه گزینی کرده اند.

تغییر جهت تعبیر سران فتنه و مشمول کردن نیروهایی نظیر موسوی و کروبی و بعضاً آقای رفسنجانی به این صفت قطعاً جزء نگاه رهبری به این موضوع محسوب نمی شود، بلکه افراد، گروهها و رسانه هایی برای منافع خود از رهبری معظم انقلاب برای این موضوع خرج می کنند.

این ظلم مضاعف به حضرت ایشان است که تعبیر ناگفته ای از ایشان توسط دوستان و پیروان ظاهری ولایت فقیه به ایشان نسبت بدهند. نمی دانم ایشان در کجا و با چه صراحتی تعبیر سران فتنه را برای این برادران سابق بکار برده است که این مدعیان پیروی از ولایت به ایشان نسبت می دهند.

البته اگر ثابت شود که ایشان واقعاً این تعبیر را برای این آقایان بکار برده اند، نگارنده نیز سمعاً و طاعتا در صف استفاده کنندگان از این تعبیر برای این آقایان خواهد بود.

اما مقصود این است که آن آقایان که به چپ رفتند و از جاده میانه روی ولایت منحرف شده که فقط خدای عالم باید از گناهان ارتکابی آنها بگذرد و آنها را به سمت صحیح هدایت نماید، ولی این آقایان به نام دوستی تندروی کرده و از سمت راست از جاده میانه روی رهبری و ولایت منحرف شدند که باید از خداوند برای اینها هم طلب بخشش شود و انشاء الله اینها هم به جاده اصلی برگشته و با نیت خدمت به رهبری خیانت نکنند.

نهی از منکرهای واقع شده در این خصوص که همان انحراف به سمت چپ و راست موضع گیری های ولایت است، می تواند همه ما را به سمت معروف بزرگی همانند باقی ماندن در جاده میانه روی و اعتدال و طریق الوسطای ولایت رهنمون شود.

شعار اصلی همه پیروان ولایت فقیه و اصولگرایان حقیقی و مومنان مخلص و شیعیان واقعی باید نه افراط، نه تفریط باشد و هدف تقویت خط ولایت فقیه در شکل واقعی که خود رهبر آن را ترسیم می کنند، آنهم در عمل و نه در شعار، باشد.

حرف اصلی رهبر این است که خواص باید در این روزگار پر فتنه و آشوب، حرف ها و موضع گیری های شفاف و روشن داشته باشند و این فتنه ها را با ضرس قاطع و آشکارا محکوم کنند. حرف های دو پهلو انحراف آور و تردید بر انگیز است در شان خواص نیست.

این راه حقیقی و طریق الوسطای رهبری است و همه باید به عنوان فصل الخطاب در این مسیر قرار گیریم و از چپ روی و راست روی در برابر سخنان رهبری پرهیز نمائیم. ایراد اتهامات زودهنگام، نارس و ناپخته و پاشیدن بذر کینه و نفاق در میان صفوف مردم چه از طریق چپ روی و چه از طریق راست روی در برابر مواضع روشن و میانه روانه و طریق الوسطای رهبری محکوم است و هر دو می تواند مصداق عبور از رهبری تلقی شود.

غیر از وظیفه پاسخگویی به افکار عمومی و مردم شریف، نجیب، فهیم و ولایتمدار ایران اسلامی، پاسخگویی در محکمه عدل الهی را نیز باید انتظار کشید که در یوم تبلی السرائر راه گریزی برای نوشتن و ساختن توجیه الاعمال برای کسی باقی نمی ماند.

دکتر غلامعلی رنجبر - عضو هیات علمی دانشگاه